Osteochondrose van de cervicale wervelkolom

Osteochondrose is een verouderde term die in sommige landen vaak wordt gebruikt om te verwijzen naar degeneratieve veranderingen in de tussenwervelschijven, facetgewrichten en wervellichamen zelf. In de cervicale wervelkolom komen deze veranderingen vaak voor vanwege de mobiliteit ervan en veroorzaken ze nekpijn bij zowel mannen als vrouwen. Soms wordt een degeneratieve ziekte gecompliceerd door een hernia tussen de wervels die de wervelkolom samendrukt, wat kan leiden tot spierzwakte en gevoelloosheid van de huid van de bovenste ledematen. We zullen in het artikel praten over de symptomen en de behandeling van cervicale osteochondrose.

Oorzaak van pijn

De cervicale wervelkolom is zeer mobiel. Het bestaat uit zeven wervels, tussenwervelschijven ertussen, evenals ligamenten. Bij osteochondrose worden tussenwervelschijven dunner en vervormd, hun elasticiteit en schokabsorptie nemen af. Geleidelijk steekt het binnenste deel van de schijf, de nucleus pulposus, uit door microschades in het buitenste deel, de annulus fibrosus. Dit is hoe tussenwerveluitsteeksels en hernia's ontstaan, waardoor de pijnreceptoren van het ligament langs het achteroppervlak van de wervelkolom worden geïrriteerd, wat pijn veroorzaakt. Wanneer de wortels van de wervelkolom worden samengedrukt, kan de pijn zich uitbreiden naar de bovenste ledematen en kunnen er neurologische symptomen optreden: verminderde gevoeligheid van de huid van de arm, spierzwakte daarin, enz. Als beschermende reactie op eventuele verwondingen en beschadigingen kunnen botgroei - osteofyten - kan verschijnen langs de randen van het lichaam en op de bogen van de wervels.

Osteochondrose van de cervicale wervelkolom ontstaat meestal als gevolg van het verouderingsproces, maar sommige risicofactoren verergeren en versnellen het beloop van degeneratieve wervelkolomaandoeningen. Onder hen:

• Genetische aanleg.De aanwezigheid van osteochondrose bij naaste familieleden, vooral op jonge leeftijd, verhoogt het risico op vroegtijdig optreden en complicaties.
• Lichamelijke inactiviteit.Bij een sedentaire levensstijl wordt de voeding van de tussenwervelschijven verstoord. Ze hebben geen bloedvaten en ontvangen voedingsstoffen door diffusie vanuit de wervellichamen. Deze processen vinden actief plaats tijdens fysieke activiteit.
• Blessure.Wervelletsels versnellen de ontwikkeling van degeneratieve veranderingen in de wervelkolom.
• Ongelijkmatige belasting van de wervelkolom.Mogelijke situaties: onjuiste oefening, slechte houding, overheersende belasting aan één kant van het lichaam of één ledemaat, langdurige houding met het hoofd gekanteld, bijvoorbeeld bij het lezen vanaf een telefoon.
• Stofwisselingsziekten.De toestand van de wervels wordt beïnvloed door de aanwezigheid van endocriene ziekten, vooral diabetes, waardoor weefselvoeding moeilijk wordt.

Symptomen

Het dominante symptoom van osteochondrose van de cervicale wervelkolom is pijn. De lokalisatie ervan hangt af van de aard van de laesie. Bij irritatie door een uitpuilende schijf of osteofyten van een gevoelig ligament, wordt pijn in de nek gevoeld en wordt deze geassocieerd met een reflexspierkramp. Als de hernia de wervelkolomzenuw samendrukt, kan de pijn uitstralen naar de arm.

Meestal wordt pijn opgemerkt in de nek en de achterkant van het hoofd, en deze treedt op of wordt erger bij plotselinge bewegingen van het hoofd, langdurige statische spanning of een ongemakkelijke houding, bijvoorbeeld na het slapen.

Andere tekenen van osteochondrose van de cervicale wervelkolom:

• Beperkte nekmobiliteit, pijn bij het draaien van het hoofd.
• Nekspierkramp.
• Verminderde tonus en kracht van de spieren van de bovenste ledematen, wat typisch is voor compressie van een hernia van de wervelkolom.
• Verminderde gevoeligheid van de huid van de bovenste ledematen.
• Wanneer een hernia van de wervelslagader wordt samengedrukt, verschijnen er symptomen van vertebrobasilaire insufficiëntie, die zich scherp ontwikkelen bij het draaien of kantelen van het hoofd: duizeligheid, misselijkheid, oorsuizen, flauwvallen, geheugenstoornis op korte termijn, onvastheid tijdens het lopen, visuele beperking, gehoor en spraak, ernstige spierzwakte in de ledematen.

Diagnostiek

Bij pijn en ongemak in het nekgebied wordt de patiënt aangeraden een neuroloog of vertebroloog te raadplegen. Soms is het nodig om andere specialisten te raadplegen: een orthopedisch traumatoloog als er een voorgeschiedenis van letsel is.

Een neuroloog voert een onderzoek uit en verduidelijkt de klachten en de medische geschiedenis. Cervicale osteochondrose kan zich in tientallen ziekten manifesteren, waardoor vaak aanvullend onderzoek nodig is om de oorzaak van de pijn te achterhalen en een klinische diagnose te stellen.

Een diagnostisch plan voor nekpijn kan de volgende onderzoeksmethoden omvatten:

• Laboratoriumtests (algemeen bloedbeeld, biochemische bloedtest, urinetest, andere - zoals aangegeven).
• Röntgenfoto van de cervicale wervelkolom om fracturen en andere verwondingen op te sporen.
• CT-scan van de cervicale wervelkolom om verwondingen, kanker en andere veranderingen in de wervels vast te stellen.
• MRI van de cervicale wervelkolom om de toestand van het ruggenmerg en de zenuwwortels te beoordelen, uitsteeksels en hernia's zichtbaar te maken.
• Elektroneuromyografie om de geleiding van impulsen langs de wervelkolomwortels te bepalen.

Tijdens differentiële diagnose worden naar goeddunken van specialisten ook andere onderzoeken voorgeschreven.

Wanneer is behandeling mogelijk zonder operatie?

Voor osteochondrose van de cervicale wervelkolom wordt conservatieve behandeling uitgevoerd als er geen progressieve neurologische manifestaties zijn: spierzwakte en gevoelloosheid in de ledematen. Ze komen voor wanneer de ruggengraatwortels, slagaders en het ruggenmerg worden samengedrukt.

De neuroloog bepaalt na onderzoek en ontvangst van de onderzoeksresultaten hoe osteochondrose van de nek moet worden behandeld. De meeste patiënten krijgen effectieve conservatieve therapie met stabiele remissie op de lange termijn. Moderne technieken worden ook effectief gebruikt om de progressie van osteochondrose en de manifestaties ervan te voorkomen.

Conservatieve behandelmethoden

Voor cervicale osteochondrose begint de therapie met conservatieve methoden. De doelstellingen: verlichting van pijn, eliminatie van spierspasmen, verbetering van metabolische processen in zenuwweefsel en microcirculatie.

Medicamenteuze therapie wordt uitgevoerd om pijn en spierspasmen te verlichten. Hiervoor schrijft de neuroloog niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen en spierverslappers voor. Als de pijn langer dan 12 weken aanhoudt, dat wil zeggen dat deze chronisch wordt, kunnen anticonvulsiva en antidepressiva met een aanhoudend analgetisch effect worden aanbevolen.

Naast medicamenteuze behandeling worden moderne effectieve technieken gebruikt:

• Acupunctuur.De neuroloog gebruikt speciale steriele naalden om biologisch actieve punten te irriteren. Dit verlicht de aandoening: vermindert pijn, ontspant de spieren.
• Plasma-therapie.Door de lokale toediening van het met bloedplaatjes verrijkte bloedplasma van de patiënt wordt de regeneratie van beschadigd weefsel gestimuleerd. De hersteltijd na operaties, ziekten en verwondingen wordt verkort.
• Magneet met hoge intensiteit.Het elektromagnetische veld stimuleert en versnelt de regeneratie van beschadigd weefsel. Verlicht pijn en vermindert zwelling.
• Fysiotherapeutische laser.De methode heeft ontstekingsremmende, anti-oedemateuze en pijnstillende effecten. Hiermee kunt u de grootte van het herniale uitsteeksel verkleinen. Het wordt gebruikt als basismethode als onderdeel van de behandeling van tussenwervelbreuken met behulp van de resorptiemethode.
• Fysiotherapie.De lessen zijn gericht op het versterken van de spieren, het vergroten van de flexibiliteit van de wervelkolom, het herstellen van het bewegingsbereik in de gewrichten van de wervelkolom en het ontwikkelen van een juiste houding. Oefeningen worden door een specialist individueel voor de patiënt geselecteerd, nadat de acute pijn is verlicht.
• Kinesiotaping.Gecombineerd met fysiotherapie. Vóór de les plakt de arts tapes in een bepaalde richting op het nek-kraaggebied om de spieren te ontspannen en de pijnreceptoren te beïnvloeden. Als gevolg hiervan neemt de pijn af. Bij regelmatig gebruik wordt de mobiliteit van de wervelkolom hersteld en de spiertonus genormaliseerd.
• Medische massage. De specialist verlicht spierspasmen door in te werken op receptoren in de huid, spieren en fascia. Verlicht snel en permanent pijn en verbetert de mobiliteit van de wervels.

De therapie wordt individueel gekozen, afhankelijk van de oorzaak van nek- en rugpijn en de bijbehorende symptomen.

Voorspelling

Met een tijdige diagnose en behandeling is de uitkomst gunstig. Als complicaties van osteochondrose optreden in de vorm van een hernia tussen de wervels met verschillende neurologische symptomen, kan een chirurgische behandeling nodig zijn. Daarna kan de revalidatie jaren duren. Zonder behandeling bestaat er een groot risico op blijvende invaliditeit. Comorbiditeiten en hogere leeftijd verslechteren de prognose.

Patiënten maken zich vaak zorgen over de vraag hoe ze voor altijd van cervicale osteochondrose af kunnen komen. Helaas kan het niet volledig genezen worden. Degeneratieve-dystrofische veranderingen in de wervelkolom zijn processen van natuurlijke veroudering van het lichaam die niet kunnen worden vermeden. Maar u kunt hun progressie vertragen en complicaties voorkomen.

Preventie

Er zijn geen specifieke preventieve maatregelen voor osteochondrose.

Aanbevelingen komen neer op het verbeteren van de algehele gezondheid:

• Behoud van een optimaal lichaamsgewicht.
• Het handhaven van een actieve levensstijl.
• Slaap op een orthopedisch matras en kussen.
• Regelmatige matige lichamelijke activiteit - een half uur wandelen, elke dag uw nek en rug opwarmen is voldoende.
• Ergonomie van de werkplek. De tafel en stoel moeten bij uw lengte passen, het computerscherm moet op ooghoogte of iets hoger staan.

Deze maatregelen zullen de gezondheid van het bewegingsapparaat behouden door de slijtage van de tussenwervelschijven te verminderen.

Samenvattingen:

1. Osteochondrose van de cervicale wervelkolom is degeneratieve-dystrofische veranderingen in de wervels, vergezeld van de vorming van hernia tussenwervelschijven.
2. Cervicale osteochondrose manifesteert zich door pijn in de nek, beperkte mobiliteit en spierspasmen. Wanneer een ruggengraatwortel wordt samengedrukt door een hernia, kunnen spierzwakte en gevoelloosheid van de huid van de bovenste ledematen optreden.
3. De diagnose van cervicale osteochondrose bestaat uit het onderzoeken van een neuroloog en het uitvoeren van het noodzakelijke aanvullende onderzoek: CT, MRI van de wervelkolom en andere methoden.
4. De behandeling van osteochondrose is meestal conservatief en gericht op het verlichten van pijn, ontstekingen en spierspasmen.
5. Preventie van osteochondrose bestaat uit het handhaven van een actieve levensstijl, regelmatige lichamelijke activiteit en ergonomie op de werkplek.