Basismethoden voor de behandeling van osteochondrose van de lumbosacrale wervelkolom

In de loop van de ziekte in kwestie gaan de juiste vorm en flexibiliteit van de tussenwervelschijven verloren: hun geleidelijke vervorming vindt plaats. De afstand tussen de wervels wordt kleiner, wat leidt tot beknelde zenuwen en pijn. Van alle delen van de wervelkolom is de lumbosacrale het vaakst vatbaar voor deze pathologische veranderingen.

Oorzaken en tekenen van lumbale osteochondrose - hoe manifesteert de ziekte zich?

De ziekte in kwestie treedt op als gevolg van een onvoldoende verdeling van de belasting op de wervelkolom. Dit is de belangrijkste reden voor het diagnosticeren van lumbale osteochondrose. Er zijn veel factoren die het optreden en de ontwikkeling van deze ziekte kunnen veroorzaken.

• Passieve levensstijl. Dit geldt ook voor mensen die een overwegend sedentaire levensstijl leiden. In zittende positie ontspannen de korsetspieren, waardoor de belasting van de lumbale wervelkolom toeneemt.
• Ontstekingsverschijnselen die gelokaliseerd zijn in de gewrichten van de wervelkolom.
• Fouten in het functioneren van het endocriene systeem, hormonale onbalans.
• Ernstige infectieziekten die botten en gewrichten aantasten (tuberculose, osteomyelitis).
• Storingen in het maag-darmkanaal en het hart.
• Een levensstijl die gepaard gaat met zwaar fysiek werk (laders, gewichtheffers, bouwvakkers).
• Ongelijke houding, verkeerd lopen.
• Slechte kraakbeenweefseldichtheid (erfelijke factor).
• Congenitale pathologieën geassocieerd met de structuur van de wervelkolom/skelet. Afwijkingen in het functioneren van het bewegingsapparaat.
• Obesitas.
• Onevenwichtig werk- en rustregime.
• Leeftijd. Bij mensen worden de tussenwervelschijven na het overschrijden van de 50-jarige leeftijd minder elastisch en inactief.
• Chemische vergiftiging.
• Platte voeten. Met de juiste structuur van de voet wordt de belasting tijdens het lopen opgevangen. Als er sprake is van platvoet, krijgen de tussenwervelschijven de maximale belasting, wat leidt tot vervorming en vernietiging.
• Rugletsel.

De tekenen van de ziekte in kwestie zijn verdeeld in drie groepen. Reflexsignalen (pijn). Ze hebben verschillende manifestaties:

• Spit. Komt voor als gevolg van plotselinge bewegingen (hoogspringen, rennen, hoesten). Deze pijn is paroxysmaal van aard (lumbago). Tijdens deze aanval kantelt de patiënt zijn bovenlichaam naar voren en blijft een bepaalde tijd in deze positie: pogingen om overeind te komen veroorzaken een nieuwe golf van pijn. Lumbago treedt op als gevolg van beknelde zenuwwortels.
• Lumbodynie. De pijn die optreedt in de lumbale regio neemt van nature toe. Aanvankelijk voelt de patiënt een bepaald ongemak, dat zich kan ontwikkelen tot ernstige, regelmatige pijn. De oorzaak van lumbodynie kan een sedentaire levensstijl en overmatige fysieke activiteit zijn. Lumbodynia kan zich ontwikkelen tegen de achtergrond van lumbago.
• Ischias. Pijnsensaties verspreiden zich langs de heupzenuw. De hoofdlocatie zijn de onderste ledematen. Dit fenomeen treedt op wanneer de zenuwwortels van het ruggenmerg bekneld raken. Als motorvezels betrokken zijn bij het destructieve proces, ervaart de patiënt spierspasmen en spierzwakte. Het negeren van deze symptomen kan in de toekomst tot spieratrofie leiden.

Radiculair syndroom. Gekenmerkt door de volgende manifestaties:

• de huid van de benen verliest periodiek de gevoeligheid;
• de patiënt klaagt over pijnscheuten in de lumbale regio;
• Er treden verstoringen op in het zweetsysteem.

Radiculair-vasculaire tekenen. Ze komen voor tegen de achtergrond van compressie van bloedvaten. Van de patiënt worden de volgende klachten opgemerkt:

• hitte/koude in de onderste ledematen;
• lichte tintelingen/toenemende pijn in de voeten;
• zwelling (wanneer aderen samengedrukt zijn).

Het ontbreken van een adequate behandeling kan een beroerte veroorzaken, wat kan leiden tot gedeeltelijke/volledige verlamming van de onderste ledematen, evenals tot ernstige storingen van de bekkenorganen. Lumbale osteochondrose heeft een negatieve invloed op de structuur van de wervels: na verloop van tijd kunnen ze verschoven raken. Deze overtreding kan een aantal negatieve verschijnselen veroorzaken.

• Storingen in het functioneren van interne organen en het urogenitale systeem.
• Frequente vermoeidheid.
• Zwakheid.
• Prikkelbaarheid.

Symptomen van lumbosacrale osteochondrose afhankelijk van de mate - hoe wordt de ziekte gediagnosticeerd?

Op basis van de set en sterkte van de manifestatie van klinische symptomen, is de ziekte in kwestie in verschillende graden verdeeld. De eerste is aanvankelijk, de tweede graad is mild, de derde is ernstig.

Lumbale osteochondrose van de 1e graad.

Gekenmerkt door de belangrijkste symptomen:

• Lumbago (lumbago), die optreedt als gevolg van een scheur in de capsule van de tussenwervelschijf (tussenwervelschijf).
• Zwelling van weefsels.
• Spierspasmen.
• Regelmatige pijn.

Bij graad 1 lumbale osteochondrose kan de patiënt extra symptomen ervaren die worden veroorzaakt door compressie van bloedvaten en zenuwwortels.

• Imitatie van aandoeningen geassocieerd met de werking van de nieren en het maag-darmkanaal.
• Periodieke buikpijn die optreedt tegen de achtergrond van spasmen van de buikspieren.

Lumbale osteochondrose 2e graads.

Deze mate van lumbale osteochondrose wordt ook gekenmerkt door de volgende manifestaties:

• Regelmatige pijn (lumbodynie). De locatie van de pijn, die een verschillende intensiteit kan hebben, is de onderrug.
• Niet-standaard mobiliteit in de gewrichten van de wervelkolom. Een strak verband op de onderrug kan de algemene toestand van de patiënt kortstondig verbeteren en de pijn verminderen.
• Storingen (niet altijd) van interne organen. In sommige gevallen kan een patiënt met lumbale osteochondrose last krijgen van bronchiaal astma en fouten in het functioneren van de galwegen/urinewegen.
• Pijn in de onderste ledematen die in de richting van de heupzenuw gaat.

Lumbale osteochondrose van de 3e graad.

Bij deze graad van de ziekte is een chirurgische behandeling vereist, anders kunnen verlamming en de dood optreden. De 3e graad van lumbale osteochondrose heeft zijn eigenaardigheden.

• Misvormingen van de wervelkolom: kromming naar rechts/links (scoliose); naar voren buigen (lordose), de lumbale wervelkolom buigen (kyfose).
• Aanhoudende, ernstige, acute pijn die merkbaar is bij de geringste fysieke activiteit (verandering van houding, hoesten, niezen).
• Zwelling van spierweefsel, ligamenten.
• Periodiek/regelmatig gebrek aan gevoel in het onderlichaam (onderrug, benen, voeten).
• Storingen in het urogenitale systeem.

Behandelmethoden voor lumbale osteochondrose

De keuze van de behandelingstactieken voor de ziekte in kwestie zal afhangen van de mate van osteochondrose, de aanwezigheid van aanvullende ziekten, de algemene toestand van de patiënt en andere factoren waarmee de behandelende arts noodzakelijkerwijs rekening zal houden.

Er zijn twee belangrijke punten die elke arts als leidraad dienen bij het voorschrijven van een behandeling.

• Om osteochondrose van de lumbale regio te elimineren is een geïntegreerde aanpak nodig.
• Behandelingsmaatregelen (intensiteit, duur) zullen worden bepaald door de mate van verwaarlozing van de betreffende pathologie.

Medicamenteuze behandeling van lumbosacrale osteochondrose - effectieve medicijnen

Elk jaar ontwikkelen wetenschappers nieuwe medicijnen die de symptomen van lumbale osteochondrose helpen verlichten. De onderstaande lijst met geneesmiddelen is geen standaard; deze kan veranderen. Tegenwoordig gebruiken artsen echter vaak bepaalde medicijnen om de manifestaties van deze ziekte te bestrijden.

• Chondroprotectors. Ze stoppen de destructieve processen in het kraakbeenweefsel van de wervelkolom die plaatsvinden in het beginstadium van de ziekte.
• Ontstekingsremmende (niet-steroïde) medicijnen. Gebruikt voor de behandeling van 2e graads lumbosacrale osteochondrose. Deze groep medicijnen kan worden gebruikt in de vorm van injecties (intramusculair), tabletten, zalven, rectale zetpillen, capsules en oplossingen. In geval van verergering van de ziekte kunnen aan de patiënt injecties worden voorgeschreven (16 mg/dag).
• Spierverslappers. Help ongemak veroorzaakt door verhoogde spiertonus te elimineren.
• Vaatverwijders. Helpt de bloedcirculatie te verbeteren, stagnatie te voorkomen en het risico op infectie in het lichaam te minimaliseren.
• Lokale verdoving. Bij hevige, aanhoudende pijn voert de anesthesioloog een blokkade uit. Met een speciale naald wordt een oplossing in het pijnlijke gebied geïnjecteerd. De pijn verdwijnt onmiddellijk en u heeft er gedurende enkele weken geen last van. Een dergelijke blokkade mag alleen in extreme gevallen worden gebruikt: het heeft veel negatieve gevolgen.
• Vitamine- en mineralencomplexen. Vaak voorgeschreven aan oudere patiënten, om de sterkte van pezen en ligamenten te vergroten.

Massage voor lumbale osteochondrose van het lumbosacrale gebied

Deze behandelmethode zal nuttig zijn in het subacute stadium van de ziekte in kwestie. Door middel van massage is het mogelijk om pijn weg te nemen, spierspanning en verharding weg te nemen.

Massage moet worden uitgevoerd op een gezond (niet aangetast! ) gebied. Tijdens de procedure wordt de patiënt op een vlakke, harde bank op zijn buik geplaatst. Plaats een kussen/kussen onder je buik. Het is ook noodzakelijk om ervoor te zorgen dat de benen van de patiënt omhoog staan (45 graden). Het voorhoofd moet tegen een hard oppervlak rusten.

Voor het uitvoeren van een massage is het beter om speciale producten (oliën, crèmes, lotions) te gebruiken die verwarmende eigenschappen hebben, of om de sessie onmiddellijk na thermische procedures (bad, sauna) uit te voeren. Tegenwoordig zijn er veel massagetechnieken, laten we de belangrijkste benadrukken:

• Strelen. Er zijn verschillende soorten slagen: haakvormig, dwars plat, waaiervormig, eindigend met symmetrische slagen in het gebied van de borstbeenspieren.
• Knijpen. Uitgevoerd in combinatie met strelen. Deze massagetechniek zorgt voor spierstrekking.
• Kneden.
• Schudden.
• Trituratie. Vaak gebruikt om de werking van pezen, ligamenten en gewrichten te verbeteren.
• Puntimpact. Niet elke massagetherapeut kan de procedure uitvoeren met behulp van de acupressuurtechniek.

Therapeutische gymnastiek of oefentherapie voor lumbale osteochondrose - een reeks oefeningen voor de lumbosacrale wervelkolom op video.

Het hele complex van fysieke oefeningen dat wordt gebruikt bij het diagnosticeren van lumbale osteochondrose zou de mobiliteit van het lumbale gebied moeten helpen vergroten.

Therapeutische gymnastiek zal niet effectief zijn als de oefeningen af en toe worden uitgevoerd. Het belangrijkste principe van oefentherapie is regelmaat. Het voortdurend uitvoeren van een bepaald aantal oefeningen zal destructieve processen in de tussenwervelgewrichten helpen elimineren. Het is verboden oefentherapie uit te voeren als er sprake is van acute pijn. Bij hevige pijn raden artsen bedrust aan en het dragen van speciale korsetten. Wanneer de pijn afneemt, kunt u therapeutische oefeningen proberen.

Fysiotherapie voor lumbale osteochondrose

Deze methode van conservatieve behandeling is een van de meest effectieve. Om het gewenste resultaat te bereiken, moet u echter veel tijd besteden. Door meerdere soorten fysiotherapie tegelijk te gebruiken, wordt het herstel versneld. Deze behandelmethode heeft veel contra-indicaties die niet kunnen worden genegeerd. Vaak wordt fysiotherapie voorgeschreven aan kinderen, zwangere vrouwen, moeders die borstvoeding geven en oudere patiënten.

In de volgende gevallen is het verboden om fysiotherapie toe te passen:

• kanker;
• acute stadia van osteochondrose;
• ernstige verstoringen in het functioneren van het centrale zenuwstelsel;
• letsel aan het gebied waar fysiotherapie moet worden uitgevoerd.

Tegenwoordig zijn een aantal fysiotherapeutische procedures populair geworden bij de behandeling van lumbale osteochondrose.

• Ultraviolette straling. Het pathologische gebied wordt blootgesteld aan hitte, wat helpt de bloedtoevoer te verbeteren, spasmen te elimineren en pijn te elimineren.
• Magnetotherapie, elektroforese. De toepassing van de methode houdt in dat het pijnlijke deel van de wervelkolom wordt blootgesteld aan een magnetisch/elektrisch veld. Door dit effect is het mogelijk om de metabolische processen van het lichaam op gang te brengen, ontstekingsverschijnselen (volledig/gedeeltelijk) te elimineren en het herstel te versnellen.
• Laser therapie. De toestand van de aangetaste wervelkolomwortels wordt aanzienlijk verbeterd door de invloed van helium-neonstralers daarop.
• Balneotherapie. Het belangrijkste onderdeel dat wordt gebruikt om de fysieke procedure in kwestie uit te voeren, is therapeutische modder en mineraalwater.
• Detensortherapie (mechanisch strekken van de wervelkolom). Relevant bij ernstige rugpijn.

Folkmedicijnen voor lumbale osteochondrose

Deze behandelmethode omvat het gebruik van zalven, wrijven en kompressen die geneeskrachtige planten bevatten. Dergelijke remedies helpen ontstekingen te verminderen en pijn te elimineren. Het is raadzaam om folkremedies met voorzichtigheid te gebruiken bij de behandeling van lumbale osteochondrose: er kan een allergische reactie optreden/ontwikkelen.

Vaak worden in de strijd tegen de ziekte wrijven en kompressen gebruikt:

• Tinctuur van rode peper: voor het wrijven van pijnlijke plekken in de onderrug. Om het medicijn te bereiden, moet je 1 eetl. mengen. wodka (verdunde medische alcohol), 20-25 gr. droge gemalen rode peper. Het is noodzakelijk om deze ingrediënten gedurende 5-7 dagen te laten trekken (af en toe roeren).
• Kamfer en mosterd: voor dagelijks insmeren voor het slapengaan. Om het product te bereiden, meng je mosterdpoeder (50 g), kamferalcohol (50 ml), medische alcohol (90-100 ml), losgeklopt eiwit (3 st. ). Na grondig mengen zou je een vloeibare zalf moeten krijgen.
• Honing en aloë: voor kompressen op de onderrug (2 keer per dag). Om dit product te bereiden, heb je honing (100 ml), verdunde medische alcohol (150 ml), aloë-sap (50 ml) nodig. Vóór gebruik moet dit mengsel 10-12 uur staan.
• Mierikswortelwortel en alcohol: voor het wrijven van het getroffen deel van de rug. Om dit product te bereiden, meng je mierikswortelwortelsap en medische alcohol in gelijke verhoudingen. Wikkel het behandelde gebied na het wrijven in.
• Knoflooksap en varkensvet (1: 2): om de pijnlijke plekken in de onderrug in te wrijven.
• Koolblad gepeld uit dikke nerven: voor kompressen. Voor het aanbrengen moet het koolblad worden ondergedompeld in heet (niet meer dan 60 C) water. U kunt het blad op uw onderrug vastzetten met een verband/gaasje. Na het veranderen van de bladkleur kan de procedure worden herhaald.

Preventie van lumbale osteochondrose

Preventie van de ziekte in kwestie omvat een hele reeks maatregelen.

Goede voeding. Het dieet moet evenwichtig zijn en weinig calorieën bevatten. Het wordt niet aanbevolen om meer dan 6 keer per dag te eten. Bepaalde voedingsmiddelen moeten de boventoon voeren in uw dagelijkse voeding.

• Vis (zee).
• Plantaardige vetten (olijfolie, lijnzaadolie).
• Zuivelproducten met een minimaal gehalte aan kleurstoffen en suiker.
• Gerechten die gelatine bevatten (geleivlees, gelei).
• Dierlijk kraakbeen (kan worden gebruikt voor het bereiden van voorgerechten).
• Vers fruit, groenten.
• Groen.
• Mineraalwater.

Het nemen van vitamine- en mineralencomplexen (1-2 keer per jaar) zal nuttig zijn.

Actieve levensstijl

• Zwemmen.
• Dagelijkse wandelingen.
• Gymnastiekoefeningen (ook geschikt voor zwangere vrouwen).

Het uitvoeren van eenvoudige fysieke oefeningen (15-20 minuten per dag) gericht op het versterken van de rugspieren.

Lumbale osteochondrose kan overgaan van het acute naar het chronische stadium, en dit betekent jaarlijkse uitgaven aan massages, pijnstillende injecties en verwarmende zalven. Als je dit allemaal niet behandelt, kunnen de gevolgen zeer triest zijn, zelfs verlamming of de dood!